Күл буенда камышлыкта
Бака күлмәген элгән,
Сине уйлап бер таракан
Керосин эчеп үлгән.

Алмагачка сыер кунган –
Сыерчык кебек сайрый,
Сине уйлаганда йөрәк
Самогон кебек кайный.

Одеял ябынасыңмы?
Юрган ябынасыңмы?
Шул одеял асларында
Мине сагынасыңмы?
Вакытың булса, минем
Төшкә кереп чыга аласыңмы?

Очень далеко син миннән,
Син кайдадыр – не знаю.
Сәгать саен искә алып,
Сагынып умираю.
Ашаудан да калдым инде,
Воздух җитми суларга.
Көннәр ночь кебек караңгы,
Син булмагач янымда.

Матурымка, улыбнись,
Авызыңны ач, не ленись.
За чепуху борчылма,
Пошли ты всех чуртыма.
Жизнь әйбәт бит ул всегда!
Ты аңларсың не беда,
Что килгәчтен чуваклар,
Китергәчтен косяклар,
Счастье свое кочаклап,
Ночью йокларсың син хырлап

Сәлам, минем клубничка,
Йөрәгемдәге земляничка,
Түшемдәге малинка,
Йөрәгемдәге мальвинка.
Елмаюыңны сизәм, крепко мин сине үбәм!!!

...Йөрәк тибешеңне сизеп яшим,
Оныткандыр диеп уйлама.
Искән җилгә салып сәлам юллыйм,
Боекма дип шушы дөньяда!